Bogusław Habrat
Miłośnicy klimatów wielokulturowości i naturszczykowstwa raczej mieszali butami błoto w Bieszczadach, niż w Beskidzie Niskim, choć przenikanie kulturowe i zawieruchy były nieporównanie większe i bardziej różnorodne w tym ostatnim…
Kategoria: Habrat Bogusław
Katatonia hipokinetyczna (Anna Netrebko i reszta świata)
Bogusław Habrat
U osób takich jak ja, czyli o skłonnościach do katatonii hipokinetycznej, ograniczenia aktywności spowodowane zewnętrznymi reżimami sanitarnymi powodowały tylko radość
Anna Netrebko i reszta świata (i koronawirus)
Bogusław Habrat
Snobizm winny polega na preferowaniu win wytrawnych i lekceważącym stosunku do win słodkich i ich konsumentów. Pomijając kwestie poprawności politycznej
Ayahuasca – perspektywa addyktologiczna
Bogusław Habrat
Temat „cudownych ziół na wszystko” w terapii różnorakich, najczęściej ogólnikowo określonych, zaburzeń neuropsychiatrycznych wraca jak melodyjka w głowie padaczkowca.
Zaklepuję! (Anna Netrebko i reszta świata)
Bogusław Habrat
Zaklepuję! Zaklepuję, że jako pierwszy opisałem zjawisko psychopatologiczne, które polega na tym, że czasy zarazy wyzwoliły w psychiatrach trudną do pohamowania…
„Dorobiłem” „Durandotkę” (Anna Netrebko i reszta świata)
Bogusław Habrat
Powodowany głupotą, ośmieliłem się zagadnąć p. prof. P. o prawdopodobne trudności w psychoanalitycznej interpretacji jałowego – wg mnie – libretta…
Psychopasje
„Psychopasje, czyli psychiatrzy i ich pasje” – to tytuł sesji przeprowadzonej podczas konferencji Bieszczadzkie Dni Psychiatryczne w Arłamowie.
Niby nowy sezon (Anna Netrebko i reszta świata)
Bogusław Habrat
Na „(księżniczce) Turandot” nie mogłem być. Widziano za to przecudnej urody żonę dra S., który nie mógł skupić się na treści i formie opery.
Sezon ogórkowy (Anna Netrebko i reszta świata)
Bogusław Habrat
Sezon ogórkowy, opery i sale koncertowe pozamykane, zespoły w składzie rezerwowym uprawiają chałturę ukulturalniania pospólstwa…
Kraków w dół, Szczecin w górę (Anna Netrebko i reszta świata)
Bogusław Habart
Felieton to forma, w której można sobie mieć za nic obiektywizm, a dać upust swoim emocjom, zatem ogłaszam wszem i wobec, że Kraków mi podpadł.